Dünya Sağlık Örgütü’ne(DSÖ) göre sağlık eğitimi; birey veya toplumların sağlıkla ilgili bilgilerini artırarak veya davranışlarını değiştirerek sağlıklarını geliştirmek amacıyla uygulanan her türlü eğitim etkinliğidir.
Sağlık Eğitiminin Tarihçesi:
Sağlık eğitiminin insanlık tarihi kadar eski bir geçmişi vardır. Tüm kutsal kitaplar sağlık davranışları, kişisel temizlik, çevre temizliği, hastalıkların önlenmesi gibi konularda açıklamalara ve yönlendirmelere büyük ölçüde yer vermiştir. Sağlık eğitimi eski çağlarda tapınaklara bağlı okullarda yapılıyordu. Bu okulları bitiren hekimler hastalarını tedavi ederken aynı zamanda onları eğitiyorlardı.
İbni Sina’ya göre hekimler yalnız hastalıkların nedenlerini değil aynı zamanda sağlıklı kalmanın da nedenlerini bilmek zorundaydılar. Bu görüş ile İbni Sina sağlığı koruma bilimini geliştirmiştir. Böylelikle sağlığı korumaya yönelik uygulamalar yapılmaya başlanmıştır.
1414 yılında İtalya’daki Salerno Tıp Okulu ‘Regimen Sanitas Salernitanum’ adında, manzum olarak yazılmış sağlık kurallarını ve değerli öğütleri içeren bir kitap yazmışlardır. Bu gelişmeyi XVIII. yüzyılda İş Hekimliğinin doğuşuyla işçi sağlığı ve eğitimi uygulamaları yapıldı. Yine aynı yüzyılda Hollandalı hekim Herman Boerhaave hastanelerde hastaların eğitimine odaklandı.
XIX. yüzyıla kadar yapılan sağlık eğitimi çalışmalarının amacı bireyin kendi uygulamalarına yön vermesi için bilgilendirilmesi idi. 1978 Alma-Ata Uluslararası Temel Sağlık Hizmeti Konferansı’ndan sonra Sağlığı Geliştirme kavramı oluşmaya başlamış ve Sağlık Eğitimi Sağlığı Geliştirme kavramının birleşeni olarak ele alınmaya başlanmıştır.
Sağlığı Geliştirme:
DSÖ Ottowa Sağlığı Geliştirme Bildirgesi’ne göre Sağlığı Geliştirme, kişilerin kendi sağlıkları üzerindeki kontrollerini artırmalarının ve sağlıklarını geliştirmelerini olanaklı hale getiren süreçlerdir. Sağlığı Geliştirme Programları, sağlık sorunlarının önlenmesine önem verilmei, sağlıklı yaşam tarzlarının teşvik edilmesi, hasta uyumunun artırılması, sağlık hizmetleri ve bakıma erişimin kolaylaştırılması aracılığıyla bireyler açısından fiziksel , psikolojik, eğitimsel ve mesleki sonuçları iyileştirebilmekte ve genel sağlık maliyetlerini kontrol altına alınması ve azaltılmasına yardımcı olabilmektedir. Sağlık eğitimi ve sağlıklı yaşam koşullarını destekleyen çevresel eylemler, sağlığı geliştirmenin birleşenleridir.
